Nadat Paulus en Silas een groot aantal slagen hadden gekregen, werden ze opgesloten in de gevangenis, waar de gevangenbewaarder opdracht kreeg hen streng te bewaken. Overeenkomstig dit bevel bracht hij hen naar de binnenste kerker en sloot hun voeten in het blok. Om middernacht waren Paulus en Silas aan het bidden en zongen ze lofliederen voor God. De andere gevangenen luisterden aandachtig naar hen. Plotseling deed zich een hevige aardschok voor, zodat de gevangenis op haar grondvesten trilde; alle deuren sprongen open en bij iedereen schoten de boeien los. De gevangenbewaarder schrok wakker, en toen hij zag dat de deuren van de gevangenis openstonden, trok hij zijn zwaard om zelfmoord te plegen, want hij dacht dat de gevangenen ontsnapt waren. Maar Paulus riep hem luidkeels toe: ‘Doe uzelf niets aan, we zijn immers nog allemaal hier!’ De bewaarder vroeg om een fakkel, rende naar binnen en viel bevend voor Paulus en Silas op de grond. Hij bracht hen naar buiten en vroeg: ‘Zegt u mij, heren, wat moet ik doen om gered te worden?’ Ze antwoordden: ‘Geloof in de Heer Jezus en u zult gered worden, u en uw huisgenoten.’ En ze verkondigden het woord van de Heer aan hem en aan iedereen die bij hem woonde. Hoewel het midden in de nacht was, nam hij hen mee en maakte hun wonden schoon. Meteen daarna werden hij en zijn huisgenoten gedoopt. Hij bracht hen naar zijn woning boven de gevangenis en zette hun daar een maaltijd voor. Hij en al zijn huisgenoten waren buitengewoon verheugd dat hij nu in God geloofde.
«Time and again» © Buma/Stemra Buma/Stemra
«Afterglow» © Creative commons NC-ND 4.0 Creative Commons
«Afterglow» © Creative commons NC-ND 4.0 Creative Commons
The Bowery zingt het lied Hidden all along.
‘In het bleke felle licht die de stilte achterlaat, tast ik af. Wilt u me toefluisteren dat u mij draagt? U die hier bent terwijl ik zoek.’
De lezing is genomen uit de Handelingen van de apostelen, hoofdstuk 16, vanaf vers 23.
De lezing van vandaag biedt ons twee krachtige beelden: een gevangenis en een aardbeving. Waar staat gevangenis voor? Vooral natuurlijk dat je je vrijheid kwijt bent. Maar het kan mij in mijn bestaan ook herinneren aan tijden, dat ik juist niet kon doen wat ik wilde. Was het toen zo, dat ik opgesloten was door het doen van anderen? Of was het mijn eigen zwakte, al te grote voorzichtigheid, angst?
En dan dat woord aardbeving: waar staat dat voor? Wellicht zijn er ogenblikken geweest in mijn bestaan, dat een of ander iets een bedreiging was voor het fundament van mijn leven: het einde van een relatie, een persoonlijke ramp, een tijd dat ik me verraden wist door iemand uit mijn naaste omgeving? Kan ik me herinneren hoe dat voelde?
Als je voor de tweede keer de bijbelpassage beluistert, luister dan nog eens naar de stemmen: hoe Paulus en Silas hun liederen zongen, hoe de gevangenen naar hen luisterden en misschien wat troost mochten ervaren en vrede. En luister vervolgens naar Paulus’ stem, midden in de aardbeving: ‘We zijn er allemaal nog!’ Opnieuw een geruststellende stem, de stem van iemand die weet dat niets de vrede kan verstoren die God ons gunt.
Wie was in je eigen leven die stem die je troost gaf en zekerheid? Misschien een vriend of vriendin die een standvastige rots voor je was toen je van binnen in de war was en vol onrust. En denk dan aan die persoon, en bedank God voor haar of hem.